2. 王昭君 ( Wáng Zhāo jūn ) หญิงงามคนที่สองของเรา ผู้ที่ได้รับฉายาว่า 落雁 (落 luò ตก ตกหล่น; 雁 yàn ห่านป่า ) ปักษีตกนภา เธอเกิดในสมัยฮั่นและตะวันตกประมาณ 40 ปีก่อนคริสตกาล เมืองที่เธอเกิดนั้น ในปัจจุบันจะอยู่บริเวณมณฆลหูเป่ยภาคกลางของจีน
พอเป็นสาวหน่อย เธอก็โดนส่งเข้าวังไปเป็นนางในของจักรพรรดิฮั่นหยวนตี้ (漢元帝) แต่เธอก็ไม่เคยได้รับ การคัดเลือกให้เข้าเฝ้าฮ่องเต้เลย
ในสมัยนั้นชาวฮั่นจะโดนพวกชนกลุ่มน้อยทางเหนือโจมตีตอดเล็กตอดน้อยอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะพวก ซวงหนู(匈奴) ฮ่องเต้ฮั่นเลยอาศัยวิธีประนีประนอม โดยการส่งราชนิกูลไปแต่งงานกับพวกซวงหนูเพื่อ ผูกสัมพันธ์กัน
หูฮันเซียหัวหน้าเผ่าซวงหนูก็เดินทางมาขอลูกสาวฮ่องเต้ฮั่นเพื่อผูกสัมพันธ์ แต่กลับโดนให้เลือกนางในของ ฮั่นหยวนตี้แทนและหนึ่งในห้านางในที่มาให้เลือกนั้นก็มีหวังเจ้าจวินรวมอยู่ด้วย ซึ่งเธอมาร่วมคัดเลือกด้วย ความสมัครใจ เพราะต้องการช่วยเหลือประเทศชาติ ว่ากันว่าขณะที่หวังเจ้าจวินเดินเข้ามาในท้องพระโรงนั้น ทุกๆคนรวมไปถึงฮ่องเต้ต่างตกตะลึงในความงามของนาง จนฮ่องเต้นึกทบทวนเรื่องที่จะส่งนางไปให้พวก ซวงหนู
อย่างไรก็ตามเธอก็ไปอยู่กับหูฮันเซียและมีลูกด้วยกัน วีรกรรมของเธอที่สละตัวไปนอกด่านเพื่อเชื่อม ความสัมพันธ์กับพวกซวงหนู ทำให้ชาวฮั่นไม่ต้องไปรบทัพจับศึกกับพวกซวงหนูได้ถึง 60 ปี เลยทีเดียว
|