รูปประโยคในภาษาญี่ปุน มีความเหมือนกับภาษาอื่น ๆ ทั่วไป คือมีทั้งประโยคบอกเล่า ประโยคปฏิเสธ และประโยคคำถาม ซึ่งแต่ละรูปแบบมีหลักการใช้ดังต่อไปนี้
|
|
5.1.1 รูปประโยคบอกเล่า |
รูปประโยคบอกเล่าของภาษาญี่ปุ่นนั้น จะใช้เพื่อบอกเรื่องราวหรือสิ่งต่างๆ โดยประโยคบอกเล่าในเบื้องต้นมักจะลงท้ายด้วยคำว่า です(desu) และ ます(masu) ซึ่งทั้งสองคำมีวิธีการใช้ คือ |
|
5.1.2 รูปประโยคปฏิเสธ
|
รูปประโยคปฏิเสธในภาษาญี่ปุ่นจะแบ่งแยกตามรูปแบบการใช้ได้ 2 แบบ เหมือนรูปประโยคบอกเล่าคือ ประโยคปฏิเสธที่ลงท้ายด้วยคำนาม และประโยคปฏิเสธที่ลงท้ายด้วยคำกริยาじゃありません เป็นรูปปฏิเสธของ です และเป็นรูปที่ใช้พูดในชีวิตประจำวันโดยจะใช้ต่อท้ายคำนาม เวลาใช้จะตัดคำว่า です ทิ้งแล้วเปลี่ยนเป็นคำว่า じゃ ありませんแต่ในภาษาเขียนหรือในการกล่าวสุนทรพจน์จะใช้รูปสุภาพคือ では ありません |
|
5.1.3 รูปประโยคคำถาม
|
คำช่วย か ใช้เมื่อผู้พูดมีความรู้สึกไม่แน่ใจ หรือมีความรู้สึกสงสัย ฯลฯ か จะเป็นคำช่วยที่ใช้เติมข้างหลังประโยคบอกเล่า หรือประโยคิเสธ เพื่อทำให้ระโยคนั้นเป็นประโยคคำถาม โดยให้ออกเสียงเป็นเสียงสูงที่ท้ายประโยค shizukasan wa amerikajin desu ka? |